ایران در هر دوره اي بزرگترین شخصیتهاي علمی و ادبی را که برخی از آنها در شمار شخصیتهاي بزرگ جهانی هستند به خود دیده است . در ردیف این افراد و بالاترین آنها نامهایی چون ابوعلی سینا، محمد زکریا رازي، فردوسی و بالأخره بیرونی به چشم می خورد تولد: سوم ذیحجه سال 362 ه .ق در بیرون خوارزم فوت : جمعه دوم رجب 442 هجري فقیه ابوالحسن علی گوید : (( آنگاه که نفس در سینه او به شماره افتاده بود بر بالین وي حاضر آمدم. در آن حال پرسید : حساب جدات فاسده را که وقتی مرا گفتی - بازگوي که چگونه بود؟ گفتم اکنون چه جاي این سوال است؟ گفت اي مرد کدام یک از این دو بهتر؟ این مساله را بدانم و بمیرم یا نادانسته و جاهل در گذرم؟ و من آن مساله بازگفتم - فرا گرفت و از نزد وي بازگشتم و هنوز قسمتی از راه را نپیموده بودم که شیون از خانه او برخاست. زندگینامه ابوریحان محمدبن احمد بیرونی در ذیحجه سال 362 هجري قمري در بیرون خوارزم زاده شد. سالهاي اول زندگی را در خوارزم به تحصیل علوم گذرانید و مدتی در خدمت مامونیان خوارزم بود تا آن که به مسافرت پرداخت. در ابتداي سفر چند سالی را در جرجان ( در جنوب شرقی دریاي مازندران) در خدمت شمس المعالی قابوس وشمگیر گذرانید و کتاب آثار الباقیه را در آنجا به نام قابوس به سال 390 هجري تالیف کرد. این کتاب از گاه شماري و جشنهاي ملل مختلف سخن می گوید. پس از ده سال دوباره به خوارزم بازگشت و در دربار ابوالعباس مامون ابن مامون خوارزمشاه که مردي دانشمکند بود وارد شد. اب.العباس داماد سلطان محمود غزنوي به خوارزم لشگر کشید و پس از فتح آن شهر ابوریحان را نیز با خود به غزنین برد